Museum Oldenzaal the Dust Blows Forward Campagne 1920x1080

Tentoonstelling

The Dust Blows Forward

t/m 8 februari 2026
Locatie Het Palthe Huis

In de nieuwe tentoonstelling van Museum Oldenzaal verwonder je je over het werk van én het verhaal achter de drie kunstenaars Gotlieb, Kühbauch en ter Beek. Met een hoofd vol ideeën, dromen en idealen ontwikkelden ze in Oldenzaal een geheel eigen stijl. 

Mei 1970. Oldenzaal staat op zijn kop! Er is een kraak gepleegd. Een leegstaand Klooster wordt bezet door vijftig jonge mensen. Het doel van de kraak? Een ludiek centrum voor Oldenzaal en de kans zich luid en duidelijk uit te spreken tégen de consumptiemaatschappij, tégen milieuvervuiling en vóór een leefbare stad, met genoeg groen en woonruimte voor iedereen. Ook de kunstenaars Henk Gotlieb (1943-2024), Theo Kühbauch (1949) en Johannes ter Beek (1945-1989) zijn erbij. In de jaren zestig studeerden ze alle drie aan de AKI in Enschede. Ze zoeken hun eigen weg via kleur, vorm en inhoud. Soms samen en soms alleen. Het is een weg die niet altijd gemakkelijk is. Vanwege de BKR-regeling; kunst in ruil voor inkomen, komt veel van hun werk terecht in de collectie van de gemeente Oldenzaal. Een gedeelte ervan is te zien in de tentoonstelling ‘The Dust Blows Forward’.   

Henk Gotlieb (1943-2024)

Geboren in De Bilt verhuist Henk Gotlieb al jong naar Oldenzaal. Dit is de stad waar hij opgroeit, waar hij zich wortelt. In de jaren 60 meldt hij zich aan bij de AKI in Enschede en daar ontwikkelt hij zich tot zelfstandig kunstenaar. Al snel grijpt hij naar een camera in plaats van verf. Gotlieb houdt van kunst, van literatuur, van dans en gedichten en van de natuur. Zijn reislust brengt hem over de hele wereld. Overal waar hij komt, is het vooral het landschap dat hem inspireert. Hij keert echter altijd weer terug, naar Oldenzaal.

Johannes ter Beek (1945-1989)

Na zijn opleiding op de AKI ontwikkelt Johannes ter Beek zich tot een kunstenaar die vooral in klein formaat werkt. Als kind al illustreerde hij zijn schoolschriften en nu maakte hij met inkt en tempera miniaturen die hele werelden laten zien. Geboeid als hij is door het onderbewuste, heeft zijn werk soms een bijna surrealistisch karakter. Veel te vroeg overlijdt hij, een klein maar zeer bijzonder oeuvre achterlatend. 

Theo Kühbauch (1949)

Geboren in het net onafhankelijk geworden Indonesië, emigreert Theo Kühbauch als jongen naar Nederland en komt zo terecht in Oldenzaal. Na zijn middelbare school meldt hij zich aan bij de AKI in Enschede waar hij zich richt op grafische kunst. Net als Ter Beek is hij gefascineerd door het onderbewuste. Een bezoek aan het Stedelijk Museum in Amsterdam brengt hier echter verandering in. Minimal art, meent hij, is zijn weg. Het grafische en geometrische karakter raakt Kühbauch diep. Als later in Duitsland als reactie op minimal art een neo-expressionistische stroming ontstaat: Neu Wilde, verandert hij opnieuw van koers.

De BLO(W)

Altijd op zoek naar ruimte, wonen en werken kunstenaars op verschillende (tijdelijke) plekken in de stad, al dan niet verkregen door kraak. Een van de gebouwen die ze door de gemeente krijgen toegewezen is het oude “BLO-gebouw”. Al snel puilt het gebouw uit met kunst en maakt naam voor zichzelf. Henk Gotlieb woont en werkt er een tijd, evenals Johannes ter Beek. Veel kunstenaars die Twente aandoen, bijvoorbeeld op hun route van Berlijn naar Amsterdam en v.v., kloppen aan bij de BLOW, zoals het gebouw al snel genoemd wordt. Het zijn de jaren ‘70, drugs en drank zijn overal! Maar er is ook een kruisbestuiving van ideeën, van kunst en literatuur en de kamers van het gebouw worden gevuld met de vele vurige discussies over kunst, over het leven! 

Bijzonder is dat in de binnenstad van Oldenzaal ten tijde van de tentoonstelling een creatieve broedplaats wordt geopend; de BLO(W) 2.0. Een tijdelijk atelier voor jong talent uit Oldenzaal en omstreken.  

Kunstroute Sjef Sales (1940-2009)

Sjef Sales, die de Academie voor Kunst en Industrie (AKI) in Enschede had gevolgd, maakte ook deel uit van het groepje jonge, idealistische kunstenaars, dat probeerde de boel wat op te schudden in het cultureel gezien gezapige Oldenzaal. Sjef Sales, een flamboyante verschijning die vaak rond reed in grote Amerikaanse auto’s, was in 1976 in Oldenzaal de eerste die een beroep deed op de Beeldende Kunst Regeling (BKR), waarbij kunstenaars een uitkering kregen in ruil voor kunst. Na eerst een periode vooral te hebben geschilderd, vond Sales zichzelf opnieuw uit als kunstenaar toen hij begon te werken met nieuwe materialen als polyester. Zijn werk werd driedimensionaal en groter. Steeds vaker kreeg hij grote opdrachten, ook van de gemeente Oldenzaal. Nog altijd is veel van zijn werk te vinden op verschillende plekken in Oldenzaal.

Een kunstroute door de stad brengt je op plekken waar dit werk te bezichtigen is. Het routeboekje is verkrijgbaar bij Museum Oldenzaal en de Tourist Info van Oldenzaal. 

Voor meer informatie over de schrijvers, de tijd waarin zij werkten en leefden in de stad en een blik op hun intrigerende werk bezoek je de tentoonstelling. 

Alle tentoonstellingen